Chateau Ford Taunus
Chateau Ford Taunus, de kers op de taart. Tijdens deze urbex bedachten wij zelf de naam Chateau Ford Taunus
De locatie
Deze locatie hebben we in mei 2021 bezocht na een trade met een andere urban explorer. In de tuin van dit huis zouden een aantal auto’s staan die overgeleverd waren aan de natuur. Ik ben gefascineerd door oude roestige auto’s, dus deze gok moesten we wel wagen. Je weet namelijk nooit of een locatie nog toegankelijk of leeggehaald is. Eenmaal gearriveerd in een klein dorpje onder de rok van Antwerpen treffen we inderdaad een aantal auto’s aan in de tuin.
Ford Taunus
Niet alleen in de tuin vonden we een auto maar ook in de garage aangrenzend aan deze tuin stond het karkas van een oude Ford Taunus, zelf groot fan van oude Ford’s, dus ik was helemaal in de wolken. Om te bedenken dat deze Ford vroeger schitterde langs de drive-ins en nu overgeleverd wordt aan de tijd, eeuwig zonde, maar voor onze hobby wel het perfecte ingrediënt.
Eenmaal binnen
Omdat al onze aandacht in eerste instantie naar de auto’s uitging hadden we het huis links laten liggen, want onze trade ging alleen over de auto’s. Toch maar even een kijkje nemen of we een ingang konden vinden in het huis en zonder al te lang zoeken hadden we een ingang gevonden. Wat we daar aantroffen overtrof al onze verwachtingen!!! Het huis was nog volledig ingericht en het leek erop alsof de bewoners “even de deur uit” waren.
De was hing nog te drogen, het bed was netjes opgemaakt en de asbak was nog gevuld, ware het niet dat het stof hier al meer dan een aantal decennia onaangetast neerdaalt op alles dat ooit het trotse bezit was van degene die hier de deur voor het laatste gesloten heeft. Dit is voor urban explorers de “kers op de taart”, dit hoop je altijd tegen te komen als je gaat urbexen. Van alle avonturen die wij hebben gemaakt heeft deze toch wel de meeste indruk gemaakt.
Om dit avontuur helemaal een climax te geven vonden we in een schuurtje NOG een Ford Taunus, deze was in vele betere staat en je zou hier zo mee weg kunnen rijden, alleen verwacht ik niet dat de accu het nog zal doen. We vielen van het ene wow-moment tot in het andere wow-moment, dit hadden we nooit durven dromen. Honderden foto’s later hebben we deze plek met respect verlaten. Deze locatie rolt nog vaak over de tong bij mij en mijn urbex-vrienden.
