Tskaltubo

Het kuuroord dat zijn langste tijd heeft gehad. Deze bijzondere plek is zeer geliefd bij Urban Exploring avonturiers. Prachtige verlaten gebouwen die nog hun perfecte glorie laten zien van de hoogtijdagen die dit kuuroord kende.

Waarom deze plek is uitgezocht om een kuuroord te ontwikkelen is vooral te danken aan een chemische analyse die is uitgevoerd in 1920. Hieruit bleek dat het water een uniek en genezend karakter had. Hiervoor is Tskaltubo in 1953 uitgeroepen tot medische kuuroord en kreeg het de status van stad.

In 1920 werd het grondgebied van Tskaltubo staatseigendom en kreeg het direct de functie van kuuroord. In 1926 is er gestart met de bouw. In 1953 werd dit het belangrijkste kuuroord tijdens de Sovjettijd. Door de jaren heen zijn er 19 sanatoria en pensions gebouwd. Negen baden, een resortpark en een afdeling van het Wetenschappelijk Instituut voor balneologie en fysiotherapie.

Een groot gedeelte van het  Tskaltubo complex is vervallen en verlaten. In de hoogtijddagen van de Sovjetunie trokken er jaarlijks zo’n 100.000 bezoekers naar het sanatoria. Ook Jozef Stalin was een graag geziene gast, maar deze had dan wel vanzelfsprekend een eigen privé bad.

Nadat de Sovjetunie uit elkaar viel, begon ook het verval van dit ooit zo’n reusachtig complex. Er zijn her en der nog een aantal hotels en badhuizen in redelijke staat, maar het overgrote deel is vervallen. Nu trekt het nog jaarlijks zo’n 700 bezoekers.

Sinds 1993 zijn er ook veel complexen bestemd voor de huisvesting van zo’n 9000 vluchtelingen die door het conflict in het nabijgelegen Abchazië uit hun huizen zijn verdreven.